Category: ?? ????? ?????


De·constru·ire

Dezember 29th, 2008 — 5:12p.m.

He watched Broadway float into the curved window and felt as if blocks of time and space had come loose and drifted. The misplaced heartland hotel. The signs for Mita, Midori, Kirin, Magno, Suntory – words that were part of some synthetic mass language, the esperanto of jet lag. And the tower under construction across the street, webbed and draped against the weather, figures moving fleetly past gaps in the orange sheeting. He saw them clearly now, three or four kids playing on the girders, making the building seem a ruin, an abandonment. (p. 23)

People with supermarket carts. When did these things come out of the stores and into the streets? She saw these things everywhere, pushed, dragged, lived in, fought over, unwheeled, bent, rolling haywire, filled with living trivia, the holistic dregs of everything that is correctly put. She talked to the woman in the plastic bag, offering to get a shopping cart for her.
[…]
It was a different language completely, unwritable and interior, the rag-speak of shopping carts and plastic bags, the language of soot, and Karen had to listen carefully to the way the woman dragged a line of words out of her throat like hankies tied together and then she tried to go back and reconstruct. (p. 180)

Besprechung

Kommentare deaktiviert für De·constru·ire | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: , , ,

Nichtig?

November 3rd, 2008 — 4:13a.m.

Dieu toutpuissant, et de l’amour, vous étes le Directeur de tous mes sorts, mon Dieu et mon père, comment pourrois-je pleurer?

(Anonyme: Prière au Dieu le plus gracieux, p. 101)

Kommentare deaktiviert für Nichtig? | Category: ?? ????? ?????, Nota | Schlagwörter:

Gnadenschau

Oktober 16th, 2008 — 8:25a.m.

Mais quel usage ai-je fait du temps passé de ma vie? Ai-je tâché de satisfaire au but de mon existence, ai-je agi ainsi, que je souhaiterais d’avoir agi au dernier instant de ma vie, et au point de paraître devant vous, juge toutsachant? Vaine orgueil me devait éblouir, si je le pouvais affermir! Non, j’ai souvent offensé votre majesté; j’ai souvent resisté à vos saints commandements, quoique j’aie reconnu même, qu’ils n’ont d’autre but que mon salut. Voudriez-vous me juger selon votre justice, le sort le plus malheureux serait la supplice bien méritée de mes péchés. Mais vous êtes non moins miséricordieux que juste…

(Prière au jour de naissance, pp. 106-107)

ex:
N.N.: Récueil de plusieurs prières
Georg Müllner Libraire, Vienne ca. 1800

Corrigé par moi vers l’édition imprimée:

1: Mai quel > Mais quel
2: sait > fait
3: souhaiterois > souhaiterais
4: paroître > paraître
5: devoit > devait
6: pouvois > pouvais
7: commandemens > commandements
8: seroit > serait

Kommentare deaktiviert für Gnadenschau | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: , ,

= 16° – Sedez

Oktober 11th, 2008 — 6:19a.m.

Universum Daniæ Regnum recte distinguitur in Continentem & Insulas. Continentis duæ sunt partes freto à se invicem divisæ, Chersonesus Cimbrica & Scandia. Insulæ sunt Fionia, Sialandia, Falstria & plurimæ minores quæ & ab occasu & à Borea Chersonesum regunt.

(Chorographica Daniæ descriptio, compendio e Iona Coldingensi & Pontano aliisque excerpta, pp. 41-42)

Nordmannia sicut ultima orbis provincia est, ita convenienter in ultimo libri loco ponetur à nobis. Hæc à modernis dicitur Norvvegia. De cujus situ vel magnitudine, cu prius aliqua communiter cum Sueonia dixerimus, nunc vero hoc specialiter dicendum est, quod longitudine sua in extremam septentrionis plagam extenditur hæc regio, unde dicitur.
[…]
Post Nordmanniam, quæ est ultima Aquilonis provincia, nihil habitationis humanæ, nisi terribilem visu & infinitum Oceanum qui totum mundum amplectitur, invenies.

(I.M. Adami, Canonici Bremensis Libellus de situ Daniæ, pp. 27 & 31-32)

ex:
Stephanus Johannis Stephanius: De Regno Daniæ et Norwegiæ, Insulisq. adjacentibus juxtà ac de Holsatia, Ducatu Sleswicensi, et finitimis provincijs, Tractatus varij
Officina Elzeviriana, Lugduni Batavorum [Leyden] 1629

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 06.10.2008.]

Kommentare deaktiviert für = 16° – Sedez | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: ,

Vermächtens

Oktober 11th, 2008 — 6:09a.m.

Quid autem interest ab iis qui postea nascentur sermonem fore de te, cum ab iis nullus fuerit qui ante nati sunt, qui nec pauciores et certe meliores fuerunt viri?

(Somnium Scipionis: Ciceronis de re publica, VI, 23-24)

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 04.10.2008.]

Kommentare deaktiviert für Vermächtens | Category: ?? ????? ?????, Nota | Schlagwörter:

Friedrich von Bodelschwingh / Anna Katterfeld: Ein Besuch im Berliner Norden

Oktober 11th, 2008 — 6:05a.m.

“Berlin ist nicht nur eine sehr schöne, sondern auch eine sehr glückliche Stadt, und das letztere darum, weil man hier so besonders reiche Gelegenheit hat, Barmherzigkeit zu üben. Und nicht nur das, sondern es wird auch wirklich allerlei fröhliche Barmherzigkeit geübt. Aber leider muß ich hinzufügen: auch sehr viel unbarmherzige Barmherzigkeit, und zwar vor allem an meinen besonderen Freunden, den Arbeitslosen und Obdachlosen, denen meine heutige Andacht gilt.”
[…]
Es ist ein weiter Weg von der schönen Wilhelmstraße, wo das St. Michaelshospiz, Vater Bodelschwinghs Berliner Absteigequartier liegt, bis hinauf in den äußersten Norden zur Fröbelstraße mit dem Städtischen Obdach, das seine Gäste “die Palme” nennen.
Endlose, graue Häuserreihen von erdrückender Einförmigkeit. Mühsam bahnt sich der Schein der spärlichen Gaslaternen einen Weg durch die dicke, von stickigen Dünsten geschwängerte Luft. Auf der schmutzigen Straße liegen Butterbrotpapiere und allerlei Unrat. Durch das Halbdunkel gleiten menschliche Gestalten an uns vorbei. Mit schwerem, schleppendem Schritt die einen; lärmend und johlend die anderen. Hin und wieder sieht man Branntweinflaschen aus den Rocktaschen ragen. Wieviel Frauentränen und Kinderjammer kleben an diesen Flaschen!
Die ungeheuren, für den Norden Berlins so charakteristischen Hinterhäuser und -höfe, deren es oft zwei und drei, ja selbst vier hintereinander gibt, verschlucken Tausende und Abertausende unfroher Passanten. Aber nachdem wir die Danziger Straße überschritten haben, scheinen die allermeisten einem bestimmten Ziele zuzustreben. “Fröbelstraße” lesen wir da an einem Straßenschilde. Und schon liegt auch das Ziel dieser vielen vor uns: das städtische Obdach, ein roter Riesenbau, der Nacht für Nacht so unsagbar viel Menschheitselend beherbergt.

(Ihn jammerte des Volkes, S. 107f.)

ex:
Anna Katterfeld: Die Stadt der Barmherzigkeit
Anker-Verlag, Bremen 1930

Paul Grulich: Erlebnisbericht über den “Dämon Berlin” und “die Palme” (anno 1907)
Joachim Schlör: Vortrag über das Phänomen Obdachlosigkeit

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 04.10.2008.]

Kommentare deaktiviert für Friedrich von Bodelschwingh / Anna Katterfeld: Ein Besuch im Berliner Norden | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: , ,

Sei kühn!

Oktober 11th, 2008 — 5:31a.m.

O quam contempta res est homo, nisi supra humana surrexerit! Quamdiu cum affectibus colluctamur, quid magnifici facimus? Etiamsi superiores sumus, portenta vincimus.

(Senecae quaestiones naturales, I, 5)

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 08.09.2008.]

Kommentare deaktiviert für Sei kühn! | Category: ?? ????? ?????, Nota | Schlagwörter:

Worttrunken

Oktober 11th, 2008 — 5:19a.m.

Non accuso verba quasi vasa lecta atque pretiosa, sed vinum erroris,
quod in eis nobis propinabatur ab ebriis doctoribus.

(Augustini confessiones, I, 16, 26)

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 10.08.2008.]

Kommentare deaktiviert für Worttrunken | Category: ?? ????? ?????, Nota | Schlagwörter:

Gemach

Oktober 11th, 2008 — 5:14a.m.

Maintenant ils étaient vieux, ils étaient tout usés, “comme de vieux meubles qui ont beaucoup servi, qui ont fait leur temps et accompli leur tâche”, et ils poussaient parfois (c’était leur coquetterie) une sorte de soupir sec, plein de résignation, de soulagement, qui ressemblait à un craquement.
Par les soirs doux de printemps, ils allaient se promener ensemble, “maintenant que la jeunesse était passée, maintenant que les passions étaient finies”, ils allaient se promener tranquillement, “prendre un peu le frais avant d’aller se coucher”, s’asseoir dans un café, passer quelques instants en bavardant.
Ils choississaient avec beaucoup de précautions un coin bien abrité (“c’est dans le courrant d’air, ni là: juste à côté des lavabos”), ils s’asseyaient – “Ah! ces vieux os, on se fait vieux. Ah! Ah!” – et ils faisaient entendre leur craquement.
La salle avait un éclat souillé et froid, les garçons circulaient trop vite, d’un air un peu brutal, indifférent, les glaces reflétaient durement des visages fripés et des yeux clignotants.
Mais ils ne demandaient rien de plus, c’était cela, ils le savaient, il ne fallait rien attendre, rien demander, c’était ainsi, il n’y avait rien de plus, c’était cela, “la vie”.
Rien d’autre, rien de plus, ici ou là, ils le savaient maintenant.
Il ne fallait pas se révolter, rêver, attendre, faire des efforts, s’enfuir, il fallait juste choisir attentivement (le garçon attendait), serait-ce une grenadine ou un café? crème ou nature? en acceptant modestement de vivre – ici ou là – et de laisser passer le temps.

(Tropisme XVI, pp. 99-100)

ex:
Nathalie Sarraute: Tropismes
Les Éditions de Minuit, Paris 1957

Werk und Autorin

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 10.08.2008.]

Kommentare deaktiviert für Gemach | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: ,

Jimmie Durham: Ka! Ni! Kamama, An Dia

Oktober 11th, 2008 — 4:37a.m.

Ka! Kamama ist das Tscherokesenwort
Für Schmetterling oder Elefant.

Als wir Kamama zum ersten Mal sahen,
War es weniger Ehrfurcht
Vor seiner Größe, an dia – sagt man -,
Als vor seinem großspurigen Geflatter.

In unserem Denken betonen wir gern den Zusammenhang
Aller Dinge.
Ka! Ni! Kamama, an dia –
He! Schau! Ein Schmetterling, sagt man.

ex:
Jimmie Durham: –
Poesiealbum 209
Verlag Neues Leben, Berlin 1985

Besprechung

[Archiv: Ursprünglich veröffentlicht am 31.07.2008.]

Kommentare deaktiviert für Jimmie Durham: Ka! Ni! Kamama, An Dia | Category: ?? ????? ????? | Schlagwörter: ,

Back to top